Laatst zat ik voor misschien wel de tiende keer te genieten van Humphrey Bogart en Lauren Bacall in ‘The Big Sleep’. Over mijn grenzeloze liefde voor oude Hollywoodfilms wil ik het hier niet hebben, wel over de prachtige boekhandel die Bogart – als detective Marlowe – aandoet. De boeken liggen er uitgestald als kostbare juwelen en de boekhandelaar lijktenkel een kwezel. Ze zet haar uilenbril af, gooit de haren los, haalt de whisky boven, zodra Bogey over de drempel komt. Jawel, in het oude Hollywood waren boekhandels sexy oogsnoep in zwart-wit.
Wanneer ik begin te zeuren over Kindles en hoe lelijk die eruit zien op pellicule merkt mijn man fijntjes op dat ik niet schijnheilig moet doen: ik lees al twee jaar de helft van mijn boeken op een iPad of ereader. Het begon, zoals dat meestal gaat, uit plaatsgebrek. Dan kwamen er nekklachten die me verhinderden om pillen van 600 bladzijden te lezen. Hoezeer ik ook hou van de geur van een vers boek, van ezelsoren en potloodkrabbels in de kantlijn, toch hebben ebooks mij inmiddels verleid en wissel ik boeken van vlees en bloed nu geregeld af met hun cybervarianten. De belangrijkste reden hiervoor is niet hun lichtheid, hun instant-aanschafbaarheid, maar iets waar ik zelden over hoor jubelen: ze bevatten een verklarend woordenboek!
Toen ik letteren ging studeren, schreef ik de moeilijke woorden uit Faulkner en de diverse Brontës in een schriftje om ze nadien op te zoeken, een ontroerende gewoonte die ik eeuwen geleden opgaf. Jarenlang waadde ik door Angelsaksische landschappen vol fauna en flora waarvan ik geen idee had hoe die er uitzag, rook of voelde. Maar dat is verleden tijd. Ik leg mijn vinger op het woord en voilà. Nu weet ik tenminste dat een ‘hellebore’ , gevonden in ‘Bring Up the Bodies’ van Hilary Mantel, een giftige plant is van de boterbloemfamilie, met grote witte, groene of paarse bloemen.
Het zal niet bij woordenboeken blijven, zoveel is duidelijk. Onlangs verscheen de iPad-editie van ‘History of a Pleasure Seeker’, een historische roman van Richard Mason. Het boek is nu voorzien van beeldmateriaal en muziek. Mason maakte met een filmploeg opnames in Amsterdam, waar het verhaal speelt. Dat gaat mij te ver, dat verbeeld ik me liever zelf. Wil ik plaatjes zien, dan kijk ik wel naar Bogart en Bacall.
Kathy Mathys